ZSOŚS.440.96.2018

Na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096, ze zm.) oraz art. 12 pkt 2, art. 22, art. 23 ust. 1 pkt 2 i pkt 5 ustawy z dnia  29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 922, ze zm.) w związku z art. 100 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o ochronie danych osobowych przetwarzanych w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości (Dz. U. 2019 poz. 125), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie skargi Pana A. W. na udostępnienie danych osobowych zebranych w toku śledztwa prowadzonego przez Komendanta Miejskiego Policji w B., osobom nieuprawnionym,

odmawiam uwzględnienia wniosku

Uzasadnienie

Do Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (obecnie: Urząd Ochrony Danych Osobowych) wpłynęła skarga Pana A. W., zwanego dalej „Skarżącym”,  na udostępnienie jego danych osobowych przez funkcjonariuszy Komendy Miejskiej Policji w B. w związku z realizacją czynności służbowych, osobom nieuprawnionym.

W tym miejscu należy wskazać, że z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych, tj. 25 maja 2018 r., Biuro Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych stało się Urzędem Ochrony Danych Osobowych. Zgodnie zaś z art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o ochronie danych osobowych przetwarzanych w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości, postępowania prowadzone przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych, wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. przed 6 lutego 2019 r.) prowadzone są przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych zgodnie z zasadami określonymi w Kodeksie postępowania administracyjnego (dalej: k.p.a.).

Wszelkie czynności podejmowane przez Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych przed 25 maja 2018 r. pozostają zatem skuteczne.

W toku postępowania zainicjowanego skargą, Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych (obecnie: Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych) uzyskał wyjaśnienia odnośnie okoliczności sprawy, zapoznał się z materiałem dowodowym i dokonał następujących ustaleń.

Skarżący pismem z [...] lipca 2016 r. zgłosił do tut. Urzędu, iż w wyniku naruszenia przez funkcjonariuszy Komendy Miejskiej Policji w B. tajemnicy służbowej, doszło do naruszenia jego danych osobowych i danych wrażliwych, które zostały udostępnione osobom trzecim. Skarżący wskazał, że dowiedział się, iż funkcjonariusze Komendy Miejskiej Policji w B. rozpowszechniają informacje o próbie samobójczej Skarżącego, która miała miejsce w nocy z [...] na [...] czerwca 2016 r. Podkreślił, że dane, które funkcjonariusze przekazują to imię i nazwisko Skarżącego oraz opis jego próby samobójczej.

Pismami z [...] stycznia 2017 r. Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych poinformował Skarżącego oraz Komendanta Miejskiego Policji w B. o wszczęciu postepowania w sprawie oraz zwrócił się do Komendanta Miejskiego Policji w B. o ustosunkowanie się do treści skargi oraz złożenie pisemnych wyjaśnień, załączając kopię skargi.

W wyjaśnieniach złożonych przed Generalnym Inspektorem Ochrony Danych Osobowych, Komendant Miejski Policji w B., ustosunkowując się do treści skargi Pana A. W. wskazał, iż [...] czerwca 2016 r. na wiadukcie kolejowym w B. Pan A. W. próbował popełnić samobójstwo. Wyjaśnił, że po przyjeździe patrolu Policji, funkcjonariusze zastali konkubentkę Skarżącego oraz przypadkowego mężczyznę, który przejeżdżał samochodem obok miejsca zdarzenia. Policjanci udokumentowali przebieg czynności oraz najważniejsze ustalenia w notatnikach służbowych oraz notatce urzędowej, a o całym zdarzeniu został poinformowany dyżurujący prokurator. Komendant podkreślił, że tej samej nocy, po ustaleniu miejsca zameldowania Skarżącego, policjanci udali się pod adres: [...], gdzie zastali babcię Pana A. W. oraz ciotkę. Podał, że zastane osoby zostały poinformowane przez funkcjonariuszy Komendy Miejskiej Policji w B. o zdarzeniu. W dalszej części wyjaśnień Komendant podniósł, że dokonane ustalenia nie potwierdziły, aby policjanci udostępnili dane osobowe lub informowali o zdarzeniu osoby nieupoważnione. Podkreślił, iż źródeł ewentualnego wypływu informacji na temat zdarzenia z nocy z [...] na [...] czerwca 2016 r. można dopatrywać w wielu miejscach i od różnych osób, w tym od jego bliskich. Komendant zauważył również, że w miejscu próby popełnienia samobójstwa, przed przybyciem policjantów obecne były także osoby postronne, które powzięły wiadomość na temat zdarzenia i jego przebiegu. Wskazał, iż po rozpytaniu, wszyscy policjanci, którzy byli zaangażowani w sprawę Pana A. W., zaprzeczyli, aby udzielali informacji na temat zdarzenia osobom nieuprawnionym.  Na okoliczność powyższych wyjaśnień Komendant Miejski Policji w B. dołączył następujące dokumenty: notatki urzędowe z [...] czerwca 2016 r. sporządzone przez st. post. M. P. i detektywa M. P., notatkę urzędową z [...] czerwca 2016 r. sporządzoną przez st. sierż. Ł. B., protokół ustnego zawiadomienia o przestępstwie i przesłuchania w charakterze świadka osoby zawiadamiającej z [...] lipca 2016 r., postanowienie o wszczęciu śledztwa z [...] lipca 2016 r., pismo E. W. do Komisariatu Policji w B., postanowienie o umorzeniu śledztwa z [...] lipca 2016 r., notatki służbowe z [...] stycznia 2017 r. sporządzone przez asp. szt. B. D. oraz notatkę służbową z [...] stycznia 2016 r. sporządzoną przez podinsp. J. H. Ze wspomnianych dokumentów wynikają okoliczności, na które w wyjaśnieniach powołuje się Komendant.

Pismem z [...] marca 2018 r. Skarżący został poinformowany, iż w sprawie został zgromadzony materiał dowodowy wystarczający do wydania decyzji administracyjnej oraz pouczony o możliwości wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań w terminie 7 dni od dnia doręczenia pisma. Niniejsze pismo zostało doręczone Skarżącemu [...] marca 2018 r., jednak do dnia podjęcia niniejszej decyzji nie ustosunkował się do stanowiska Komendanta Miejskiego Policji w B.                  

W tym stanie faktycznym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych zważył, co następuje.

W niniejszej sprawie Skarżący przedmiotem swojej skargi uczynił zarzut nieuprawnionego ujawnienia danych osobowych, w tym danych wrażliwych przez funkcjonariuszy Komendy Miejskiej Policji w B. w związku z interwencją podjętą w nocy z [...] na [...] czerwca 2016 r.

W pierwszej kolejności należy podkreślić, iż ustawa o ochronie danych osobowych z dnia 29 sierpnia 1997 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 922, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, stwarza prawne podstawy stosowania ochrony państwowej w sytuacjach nielegalnego przetwarzania danych osobowych obywateli przez zarówno podmioty prawa publicznego, jak i podmioty prawa prywatnego. W celu jej realizacji organ ochrony danych osobowych został wyposażony w kompetencje władcze, umożliwiające sankcjonowanie stwierdzanych nieprawidłowości w procesie przetwarzania danych osobowych. Oznacza to, iż organ ochrony danych osobowych, oceniając stan sprawy i dokonując subsumpcji, stwierdza, czy kwestionowane przetwarzanie danych osobowych znajduje oparcie choćby w jednej z przesłanek legalizujących przetwarzanie danych osobowych, wskazanej w art. 23 ust. 1 ww. ustawy o ochronie danych osobowych i w zależności od występujących w sprawie ustaleń, albo wydaje nakaz lub zakaz, albo odmawia uwzględnienia wniosku, ewentualnie umarza postępowanie. Wydanie nakazu usunięcia uchybień w procesie przetwarzania danych osobowych następuje wówczas, gdy organ ochrony danych osobowych stwierdza naruszenie norm prawnych w zakresie przetwarzania danych osobowych.

Zgodnie z treścią art. 1 przywołanej ustawy, każdy ma prawo do ochrony dotyczących go danych osobowych, a przetwarzanie tych danych, w znaczeniu, o którym mowa w art. 7 pkt 2 cytowanej ustawy, dopuszczalne jest tylko ze względu na określone dobra, tj. dobro publiczne, dobro osoby, której dane dotyczą lub dobro osoby trzeciej i tylko w zakresie oraz trybie określonym ustawą. Mając zatem na uwadze powyższe, stosując przepisy tej ustawy, należy za każdym razem wyważać dobra, które legły u jej podstaw. Za dane osobowe uważa się wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej (art. 6 ust. 1 ustawy). W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy stosuje się ją m.in. do organów państwowych. Z tego względu do przestrzegania jej przepisów zobowiązana jest m.in. Policja. Jednocześnie należało mieć w polu widzenia zasadę legalności (art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy), zgodnie z którą administrator danych przetwarzający dane powinien dołożyć szczególnej staranności w celu ochrony interesów osób, których dane dotyczą, a w szczególności jest obowiązany zapewnić aby dane te były przetwarzane zgodnie z prawem. Ponadto administrator danych osobowych powinien przetwarzać je dla oznaczonych zgodnych z prawem celów i nie poddawać ich dalszemu przetwarzaniu niezgodnemu z tymi celami (art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy). W ocenie Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych w omawianej sprawie wskazane powyżej przesłanki zostały spełnione.

W realiach przedmiotowej sprawy celem rozważenia należało przede wszystkim poddać, czy Komendant Miejski Policji w B. był uprawniony do przetwarzania danych osobowych bez zgody osoby, której dotyczyły, jeśli były one niezbędne do prowadzenia śledztwa. Nadto należało ustalić czy doszło do ujawnienia danych osobom nieuprawnionym.

Przeprowadzona analiza zebranego materiału dowodowego dowodzi, że dane osobowe Skarżącego były przetwarzane jedynie w związku z prowadzonym śledztwem. Należy podnieść, iż wszczęcie śledztwa było zasadne z uwagi na okoliczności zdarzenia w nocy z [...] na [...] czerwca 2016 r., tj. ustalenie okoliczności ewentualnego nakłaniania lub udzielenia pomocy do targnięcia się na życie Pana A. W., tj. o przestępstwo z art. 151 k.k. 

Wymaga zwrócenia uwagi, iż do przetwarzania danych osobowych osób, których dotyczą działania Policji, upoważniają przepisy prawa, m.in. ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2019 r. poz. 161 ze zm.). Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 8 tej ustawy do podstawowych zadań Policji należy przetwarzanie informacji kryminalnych, w tym danych osobowych.

Nie ma wątpliwości, iż w świetle wyżej opisanych okoliczności, funkcjonariusze Policji byli uprawnieni do przetwarzania danych osobowych Pana A. W. Przyjęcie innego poglądu prowadziłoby do sytuacji, w której Policja nie mogłaby wykonywać ustawowych zadań zapobiegających przestępczości, ścigania przestępstw i wykonywania kar.

W tym miejscu wymaga podkreślenia, iż Komendant Miejski Policji w B. jest administratorem danych, w rozumieniu art. 7 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych.

Na podstawie zebranego materiału dowodowego oraz twierdzeń Skarżącego nie sposób również uznać, iż w toku prowadzonych czynności funkcjonariuszy Policji w B. doszło do ujawnienia danych osobowych Skarżącego nieuprawnionym osobom. Odnosząc się do zarzutów Skarżącego, Komendant Miejski Policji w B. podkreślił, iż w wyniku rozpytania funkcjonariuszy Policji uczestniczących w interwencji w nocy z [...] na [...] czerwca 2016 r. oraz funkcjonariuszy skierowanych do powiadomienia najbliższej rodziny Skarżącego o zdarzeniu, ustalono, że nie udzielali informacji na temat zdarzenia osobom nieuprawnionym. Co więcej, koincydencja zdarzeń, wynikająca z przedłożonych dokumentów, w tym notatek służbowych funkcjonariuszy Policji wskazuje, iż o okolicznościach przedmiotowego zdarzenia miały wiedzę osoby postronne, w tym rodzina Skarżącego, jego konkubentka oraz naoczni świadkowie. W rezultacie nie sposób ustalić kto jest źródłem wycieku informacji na temat okoliczności próby samobójczej Pana A. W. Podnoszony przez Skarżącego zarzut, iż źródłem rozpowszechniania informacji o tym kto próbował popełnić samobójstwo i okolicznościach całego zdarzenia, są funkcjonariusze Komendy Miejskiej Policji w B. nie znajduje oparcia w zebranych dowodach. Skarżący wskazał jedynie, iż dowiedział się, że informacje o powyższym zdarzeniu rozpowszechnia Policja. Jednak nie podał od kogo powziął te informacje, co uniemożliwiło ustalenie czy rzeczywiście doszło do rozpowszechnienia informacji oraz stopnia ich wiarygodności.

W rezultacie powyższych ustaleń i rozważań organ uznał, iż nie doszło do naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych. Policja realizując prawny obowiązek wynikający z przepisów szczególnych we właściwy i adekwatny sposób dokonała zebrania i przetwarzania danych osobowych Skarżącego. W toku przeprowadzonego postępowania nie zostało ujawnione, iż ze strony Policji doszło do ujawnienia osobom nieuprawnionym danych osobowych Skarżącego.  

Z powyższych względów, Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych rozstrzygnął, jak na wstępie.

Od decyzji przysługuje stronie prawo do wniesienia skargi na decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w terminie 30 dni od dnia doręczenia jej stronie. Skargę wnosi się za pośrednictwem Prezesa Urzędu (adres: ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa). Wpis od skargi wynosi 200 złotych. Strona ma prawo ubiegania się o prawo pomocy, w tym zwolnienie od kosztów sądowych.